Object Storage یا به معنای لغوی ذخیره‌سازی شیء یک روش ذخیره‌سازی اطلاعات در محیط‌های ابری است که بر مبنای آبجکت ها (Objects) عمل می‌کند. یعنی در این روش، اطلاعات در قالب شیء یا آبجکت ذخیره و مدیریت می‌شوند و هر آبجکت شامل داده، مشخصات و هویتی منحصر به فرد است.
ذخیره‌سازی آبجکت در ابر باعث ارتقای مقیاس‌پذیری، دسترسی موازی (parallel) و انعطاف بیشتر در برابر خرابی‌ها شده و امکان بازیابی ایمن اطلاعات را برای شما فراهم می‌کند.
در آبجکت استورج، داده‌ها به صورت بلوک‌های کوچک یا تکه‌هایی خرد از اطلاعات ذخیره می‌شوند و هر بلوک یا تکه با یک شناسه منحصر به فرد شناخته می‌شود. این شناسه‌ها در اصل آدرس‌هایی برای دسترسی به داده‌ها هستند.
در این روش هر آبجکت به صورت کامل و مستقل از سایرین در سیستم ذخیره شده و امکان جستجو، بازیابی و انتقال آسان تر را ممکن می سازد.
ذخیره‌سازی شیء در سرویس های امروزی جهان به شکل گسترده ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، که اغلب شامل ذخیره‌سازی فایل‌ها، فیلم‌ها، تصاویر و داده‌های بزرگ کسب و کارها می شود. این روش با ارائه مزایایی مانند مقیاس‌پذیری بالا، هزینه‌های کمتر نسبت به ذخیره‌سازی سنتی و سهولت استفاده، جزئی جداناپذیر از معماری مدرن ابری امروزی شده است.
انواع مختلفی از فایل‌ها را می‌توان به عنوان آبجکت در این تکنولوژی تعریف کرد. در واقع، هر نوع داده‌ای که مجموعه‌ای از اطلاعات منسجم و مرتبط شناخته شود، می تواند در نظام آبجکت استورج نماینده یک شیء باشد. به عنوان مثال:
- فایل‌های تصویری: فرمت‌های مختلفی از تصاویر مانند JPEG، PNG، GIF، TIFF و BMP می‌توانند به عنوان یک شیء تعریف شوند.
- فایل‌های صوتی و ویدئویی: فرمت‌های صوتی مانند MP3، WAV، FLAC و فرمت‌های ویدئویی از جمله MP4، AVI، MKV قابلیت تعریف پذیری در ذخیره‌سازی اشیاء را دارند.
- فایل‌های متنی: فایل‌های متنی با فرمت‌های مختلف مانند TXT، PDF، DOCX و HTML.
- داده‌های ساختار یافته: داده‌های structured یا ساختار یافته مانند JSON، XML و CSV.
دلیل استفاده از آبجکت استورج ابری
استفاده از ذخیره‌سازی اشیاء در محیط ابری مزایای زیادی دارد. در زیر به برخی مهمترین دلایل استفاده از این تکنولوژی ابری اشاره خواهیم کرد:
- مقیاس‌پذیری: مقیاس‌پذیری به شما اجازه می‌دهد تا حجم بزرگی از داده ها را بدون محدودیت در زمان و مکان در یک فضای مجازی ذخیره کنید. این موضوع باعث می شود تا با توجه به نیازهای کسب و کار خود، به سرعت و بدون هیچگونه نگرانی از محدودیت فضای ذخیره‌سازی، داده‌های بیشتری را در فضای منعطف ذخیره کنید.
- دسترسی سریع: با استفاده از ذخیره‌سازی آبجکت ها در ابر، دسترسی به داده‌ها بسیار سریعتر و بهینه تر خواهد شد. این زیرساخت ها در بازیابی و انتقال داده‌ها سریعتر و بی نقص عمل کرده که برای کاربران مزیت قابل توجهی محسوب می شود.
- دوام و قابلیت بازیابی: همانطور که اشاره شد با استفاده از معماری پشت پرده آبجکت استورج، داده‌ها در مقابل خرابی‌ها با دوام تر بوده و از دست رفتن اطلاعات به حداقل خواهد رسید.
- هزینه مؤثر: استفاده از این تکنولوژی نسبت به ساختارهای سنتی ذخیره‌سازی هزینه بسیار کمتری دارد. شما فقط به ازای مصرف و اشغال فضا هزینه پرداخت می‌کنید.
- مشارکت و همکاری: به کمک این سرویس می توانید به راحتی و بدون ریزش داده‌ها در پروسه انتقال، آنها را به اشتراک گذاشته و در تیم‌ها و گروه‌های کاری به طور همزمان از آنها استفاده کنید.
تفاوت object storage، file storage و block storage
در زیر تفاوت‌های بین ذخیره‌سازی آبجت ها، ذخیره‌سازی فایل و ذخیره‌سازی بلوک را بررسی خواهیم کرد:
ذخیره‌سازی شیء (object storage):
- در آبجکت استورج، داده‌ها در قالب اشیاء ذخیره می‌شوند.
- دسترسی به داده‌ها از طریق پروتکل‌های RESTful API مانند Amazon S3 یا OpenStack Swift انجام می‌شود.
- این نوع ذخیره‌سازی برای محیط‌های ابری، سیستم‌های پردازش توزیع شده و برنامه‌های مبتنی بر اشیاء مناسب است.
ذخیره‌سازی فایل (file storage):
- در ذخیره‌سازی فایل، داده‌ها به صورت سلسله مراتبی و سازماندهی شده اما به همان صورت سنتی در قالب فایل و پوشه ذخیره می‌شوند.
- دسترسی به داده‌ها از طریق پروتکل‌های متداول مانند NFS (Network File System) یا SMB (Server Message Block) صورت می گیرد.
- ذخیره‌سازی فایل بیشتر برای ذخیره و به اشتراک گذاری انواع فایل‌ها مانند مستندات، تصاویر، ویدئوها و فایل‌های مولتی‌مدیا مناسب است.
ذخیره‌سازی بلوک (block storage):
- در ذخیره‌سازی بلوک، داده‌ها به صورت بلوک‌هایی از بایت ذخیره می‌شوند و هر بلوک به طور جداگانه مدیریت می شود.
- در این سرویس از طریق پروتکل‌هایی مانند iSCSI (Internet Small Computer System Interface) یا Fibre Channel می‌توان به داده‌ها دسترسی پیدا کرد.
- ذخیره‌سازی بلوک برای استفاده در سرورها، پایگاه داده‌ها و برنامه‌هایی مناسب است که به دسترسی یکجای بلوک محور به داده نیاز دارند.
بلوک‌های داده به صورت باینری (binary) هستند. در واقع، باینری بودن به معنای استفاده از سیستم عددی دوتایی است که توسط رایانه‌ها قابل فهم باشد. در ذخیره‌سازی داده به صورت باینری، اطلاعات به شکل صفر و یک (0 و 1) نمایش داده می‌شوند.
این نمایش باینری در سطح سخت‌افزاری و سیستمی مورد استفاده قرار می گیرد تا داده‌ها را در قالب بیت و بلوک‌های بایتی ذخیره و پردازش کند. بنابراین، هر بلوک داده در سطح باینری تشکیل شده و می‌تواند به عنوان دنباله ای از بیت‌ها تعبیر شود.
هر کدام از این روش‌های ذخیره‌سازی مزایا و محدودیت‌های خود را دارند و استفاده از آنها بسته به نوع داده‌ها و نیازهای سازمان‌ها متغیر خواهد بود.
منظور از Cloud-Native Object Storage چیست؟
ذخیره‌سازی اشیاء ابر محور (Cloud-Native Object Storage) یک رویکرد ذخیره‌سازی است که برای برآورده نیازهای مربوط به محیط‌های ابری طراحی شده است. در این نوع ذخیره‌سازی، داده‌ها علاوه بر اینکه به صورت اشیا (objects) ذخیره می‌شوند، شامل متاداده‌هایی نیز هستند. این متاداده‌ها حاوی اطلاعاتی مانند نام، نوع، تاریخ ایجاد و سایر ویژگی‌های مرتبط هستند.
ذخیره‌سازی اشیا Cloud-native با ذخیره‌سازی ابری عادی (Cloud Storage) تفاوت دارد. در ذخیره‌سازی اشیا ابری، داده‌ها به صورت آبجکت ذخیره شده و هر شیء شامل متاداده‌هایی نیز می باشد.
اما در کلود استورج، داده‌ها به صورت بلوک‌های (blocks) ثابت ذخیره می‌شوند و هر بلوک به صورت مستقل مدیریت می‌شود. این بلوک‌ها شناسه منحصر به فردی دارند تا بتوان به طور دقیق به آنها دسترسی پیدا کرد.
برای ایجاد اشیا و استفاده از آبجکت استورج به نرم‌افزار مناسبی نیاز است. در بسیاری از موارد، سرویس‌های ذخیره‌سازی اشیا در ابر از طریق واسط‌های برنامه‌نویسی کاربردی (API) قابل دسترسی هستند که امکان ایجاد، خواندن، به روزرسانی و حذف اشیا را فراهم می‌کنند.
همچنین، برخی از سرویس‌های ابری می‌توانند ابزارها و نرم‌افزارهایی ارائه کنند که به شما در ایجاد و مدیریت اشیاء کمک می‌کنند. ابزارهای مانند واسط کاربری گرافیکی، کتابخانه‌های برنامه‌نویسی، CLI (Command-Line Interface) و غیره.
جمع بندی
در این مطلب، درباره ذخیره‌سازی اشیا یا آبجکت استورج در ابر و مفاهیم مرتبط با آن صحبت کردیم. ذخیره‌سازی اشیا یک رویکرد مدرن در ذخیره‌سازی اطلاعات است که از مفهوم آبجکت به جای بلوک‌ها یا فایل‌ها برای ذخیره‌سازی و سازماندهی داده‌ها استفاده می‌کند.
منظور از اشیاء مجموعه‌ای از داده‌ها هستند که به همراه متادیتاهای مربوط به آنها ذخیره شده و با استفاده از شناسه ای یکتا شناخته می‌شوند. این اشیا می‌توانند هر نوع داده‌ای مانند تصاویر، ویدیوها، اسناد، پایگاه‌داده‌ها و غیره باشند.
همانند ذخیره‌سازی فایلی و بلوکی، ذخیره‌سازی اشیاء نیز از ویژگی هایی چون مقیاس‌پذیری بالا، انعطاف‌پذیری، قابلیت دسترسی مستقیم و امنیت بالا برخوردار است.
از مزایای استفاده از ذخیره‌سازی اشیا در ابر می‌توان به مواردی مانند امکان ذخیره‌سازی در فضایی بیشتر، کاهش هزینه‌ها، انعطاف‌پذیری در مدیریت داده‌ها، پشتیبانی از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند AI و IoT و امکانات پیشرفته مانند رمزنگاری و پشتیبانی از لایسنس ها اشاره کرد.
با استفاده از ابزارها و سرویس‌های مرتبط مانند رابط های برنامه‌نویسی (API)، نرم‌افزارها و ابزارهای مدیریتی، می توان اقدام به ساخت و مدیریت اشیا کرد.
ارائه دهنده خدمات زیرساخت یکپارچه ابری